KONWENCJA
o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy
wniesione przez gości hotelowych,
sporządzona w Paryżu dnia 17 grudnia 1962 r.
KONWENCJA
o odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych
Sygnatariusze - rządy państw członkowskich Rady Europy,
uznając, że celem Rady Europy jest osiągnięcie większej jedności jej członków, w szczególności przez przyjęcie wspólnych zasad prawnych;
uważając za celowe zharmonizowanie niektórych zasad dotyczących odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych,
uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
- Każda z Umawiających się Stron zobowiązuje się do przystosowania swego prawa wewnętrznego - najpóźniej w ciągu dwunastu miesięcy od chwili, gdy niniejsza konwencja wejdzie w życie w stosunku do tej Strony - do zasad wymienionych w załączniku do niniejszej konwencji, dotyczących odpowiedzialności osób utrzymujących hotele za rzeczy wniesione przez gości hotelowych.
- Każda z Umawiających się Stron zachowuje jednak prawo rozszerzenia zakresu odpowiedzialności osób utrzymujących hotele.
- Każda z Umawiających się Stron dostarczy Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy teksty urzędowe swych aktów prawnych dotyczących spraw uregulowanych niniejszą konwencją. Sekretarz Generalny przekaże pozostałym Stronom odpisy tych tekstów.
Artykuł 2
Każda z Umawiających się Stron ma prawo:
a) ustalić, niezależnie od postanowienia Artykułu 1 ustęp 3 załącznika, granicę odpowiedzialności osoby utrzymującej hotel na poziomie równowartości co najmniej 100-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na jedną dobę;
b) ograniczyć dla każdej rzeczy, niezależnie od postanowienia Artykułu 1 ustęp 3 załącznika, odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel do sumy nie niższej od równowartości 1 500 franków w złocie lub - w przypadku stosowania przepisu ustępu poprzedniego - co najmniej 50-krotnej ceny wynajęcia pomieszczenia hotelowego na jedną dobę;
c) stosować zasadę wyrażoną w artykule 1 ustęp 2 załącznika jedynie do rzeczy znajdujących się w hotelu;
d) niezależnie od postanowień Artykułu 6 załącznika, zezwolić osobom utrzymującym hotele, w przypadkach wymienionych w artykule 2 ustęp 1a) i artykule 4 załącznika, na ograniczenie odpowiedzialności przez zawarcie odrębnego porozumienia z gościem hotelowym, który je podpisuje, z wyjątkiem przypadku, gdy szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa. Porozumienie takie nie może zawierać innego zastrzeżenia. Odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel może być jednak ograniczona do kwoty niższej od tej, jaką przewidują przepisy wprowadzone zgodnie z niniejszą konwencją;
e) niezależnie od postanowienia Artykułu 7 załącznika, stosować wymienione w nim zasady do pojazdów i pozostawionych w nich rzeczy oraz do zwierząt żywych albo regulować w inny sposób odpowiedzialność osoby utrzymującej hotel w tym zakresie.
Artykuł 3
- Niniejsza konwencja ma zastosowanie do terytoriów metropolitalnych Umawiających się Stron.
- Każda z Umawiających się Stron może w czasie podpisywania lub składania dokumentu ratyfikacji, przyjęcia lub przystąpienia do konwencji, albo później w każdej innej chwili, złożyć oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy, że niniejsza konwencja znajdzie zastosowanie do wymienionych w tym oświadczeniu terytoriów, które Strona reprezentuje w stosunkach międzynarodowych lub za które jest uprawniona zawierać umowy.
- Oświadczenie złożone na podstawie poprzedniego ustępu może być wycofane odnośnie do każdego terytorium wymienionego w oświadczeniu, na warunkach określonych w artykule 6 niniejszej konwencji.
Artykuł 4
- Niniejsza konwencja jest otwarta do podpisu dla państw-członków Rady Europy. Podlega ona ratyfikacji lub przyjęciu. Dokumenty ratyfikacji lub przyjęcia składa się Sekretarzowi Generalnemu Rady Europy.
- Konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia trzeciego dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia.
- W odniesieniu do każdego rządu-sygnatariusza, który dokona ratyfikacji lub przyjęcia w dalszej kolejności, konwencja wchodzi w życie po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia dokumentu ratyfikacji lub przyjęcia.
Artykuł 5- Komitet Ministrów Rady Europy może zaprosić każde państwo, które nie jest członkiem Rady, do przystąpienia do niniejszej konwencji.
- Przystąpienia dokonuje się przez złożenie Sekretarzowi Generalnemu Rady dokumentu przystąpienia, który nabiera mocy po upływie trzech miesięcy od daty jego złożenia.
Artykuł 6- Umawiająca się Strona nie może wypowiedzieć konwencji przed upływem pięciu lat od chwili, gdy konwencja weszła w życie w stosunku do niej. Wypowiedzenia dokonuje się przez oświadczenie skierowane do Sekretarza Generalnego Rady Europy.
- Wypowiedzenie nabiera mocy w stosunku do zainteresowanej Umawiającej się Strony po upływie sześciu miesięcy od chwili otrzymania dokumentu przez Sekretarza Generalnego Rady Europy.
|